Derde dag in Nairobi en kan nu zeggen, ben geland. Vrijdag laat aangekomen in m'n B&B, (zonder breakfast) alle luxe van thuis, in een heel groot koloniaal huis in derustige wijk Karen. Hier wonen alleen hele rijke mensen. Henk is de eigenaar van de B&B en is Nederlander. Gepensioneerd en hier gesetteld al lang. Ik zie hem bijna nooit want hij is altijd "weg". Ik ben hier nu voor de 4de keer, weet mijn weg en de guard kent me ook nog. Vanuit hier ga ik elke dag Nairobi in met de Uber of te voet tot ik het beu ben en dan order ik een Uber en rij je voor heel weinig geld naar je bestemming. Zaterdag kwam David me al opzoeken in de B&B, kon hij gelijk de wijk Karen eens zien en ook de B&B, gratis leermomentje aangezien hij Tourisme en Hospitality studeert. De WOW's waren niet te tellen en hij vond het een hele toffe manier om gasten te ontvangen, wie weet doet hij er ooit iets mee in zijn eigen area bij de Kili en het Amboseli. Trui van Joran viel in de smaak, die ging niet meer uit, de iPhone werd zorgvuldig opgeborgen voor later en toen gaf ik hem een canvas van hem met zijn vader die recent is overleden aan corona, gelukkig heeft hij hem nog net even gezien voor hij overleed, de emoties die hij probeerde weg te slikken......dikke knuffel jongen, indrukwekkend en weer een onvergetelijk moment in mijn hart en ziel, een canvas en een stapel foto's voor zijn broers en zussen allemaal met hun vader erop......is een grote schat voor hun.....nog nooit een foto op papier gehad, (tegenwoordig hebben ze wel foto's op hun mobiel.) De klik tussen ons was er vanaf het begin, maar we delen nu al 2 jaar onze levens op een bepaalde manier, mijn bonuszoon, zo trots op hem, hoe hij zich hier redt en hoe hij het doet op school, voelbaar is het besef dat dit een kans is op een iet of wat beter leven met een diploma en de kans op een baan en inkomen, wat zeker gedeeld gaat worden waar nodig, met zijn Masai-familie. Hij is bijna op de helft van zijn opleiding !

Weekend samen de stad in gegaan, bij een bowlingbaan in een Mall (winkelcentrum), heb ik mijn verbazing en lach weer vreselijk in moeten houden, want hoe kan het dat de bal die gegooid wordt vanzelf weer terug komt bij de gooier door een gat na enkele seconden ? En hoe kan het dat die pionnen weer recht komen te staan door zo'n grijper.....tjsa.....gewoon voor mij confronterend dat wij hier niet bij nadenken. Ook nu mocht ik weer roltrap-les geven, nu was ik beter voorbereid, 2 jaar terug overviel me hetzelfde met een andere Masai, die brak bijna zijn nek, want vooral niets zeggen, daar zijn ze goed in, stoer zijn en geen emoties, ze zijn er wel hoor, maar kost wat tijd om het te ontdekken. Wat mij verder vooral opviel deze dagen in Nairobi, ik stap uit het vliegveld en ik voel me zo thuis, de geuren, de kleuren, de geluiden, de warmte, het stof, de mensen, de gammele taxi's waar ik in spring, de mambo's, poa, habari, mzuri's rollen probleemloos als vanzelf uit mijn mond. EN IK VIND ALLES GEWOON, KIJK NERGENS MEER VAN OP, ALLES IS VERTROUWD, dat viel me nog het meeste op. Waarschijnlijk een gevolg van de nu 6de keer Afrika....wie had dat ooit gedacht een paar jaar geleden, dat ik doe wat ik al zo lang wou en dat het nog beter voelt dan dat ik ooit had kunnen vermoeden. Als er vorige levens bestaan, dan ben ik zeker hier geweest !

Fanya unachopenda Penda unachofanya

Morgen met de trein naar Emali, is voor het eerst, Leslie deed het 4 weken terug en het is een goedkope manier van reizen die nog snel is ook, ik ga zo polshoogte nemen op het station en alvast een kaartje kopen om morgenochtend goed voorbereid vroeg te vertrekken naar......KIMANA.....mijn dorpje voor de komende 3 maanden, Leslie gaat me vast met open armen ontvangen, dat hoop ik toch, die is namelijk best druk met school en socializen met de collega's en dorpelingen. Die is er al 4 weken !! Hoop dat ze nog Nederlands spreekt !

Liefs uit Nairobi en volgende keer komt de blog uit Kimana, zin in !!